Tanrı, evrenin ve her şeyin yaratıcısı, koruyucusu, yöneticisi ve eşi benzeri olmayan yüce varlığa verilen isimdir. Tanrı kelimesini genelde kullandığımda önce baygın bir göz devirme akabinde ise tövbe haşa sözlerine oldukça aşinayım.
Oysa bu kelime 735 Orhun abidelerinde (8 yy) geçen Tengri kelimesidir. Saf Türkçe olan bu kelime yabancılara öylesine çok atfedilmiş ki… Toplumumuzda bu kelimenin anlamını İslam dışı put ve tapılan şeylere verilen isim olarak düşünülüyor. Oysa Tanrı zaten evrenin mutlak yaratıcısı olan Allah kelimesinin öz Türkçemizde ki ismidir. Gerek toplumumuzda ki yabancı dile hayranlık gerekse Türkçeyi iyi bilmemek ve Türkçe kelime kullanmak yerine Arapça ve Farsça kelimelerin dilimizde artmasına ve yaygınlaşmasına sebebiyet vermiştir. Yabancı kelimelerin dilimizde bu kadar artması ise birbirini anlayamayan bir toplum ortaya çıkarmıştır. Örneğin günümüzde gençler arasında İngilizce o kadar çok popüler durumda ki eski ve yeni kuşağın birbiri ile iletişimine baktığımızda oldukça sağlıksız bir hal aldı.
Öp öz Türkçemiz popüler güçler tarafından elimizden kayıp gidiyor desek hiç de yanılmış olmayız.